Beyazıt Kulesi
İstanbul’da Beyazıt semtindedir ve halk arasında “Yangın Kulesi”diye de bilinir.İstanbul Üniversitesi’nin bahçesinde yer alan bu kule ilk kez ahşap olarak 1808’de 2.Mahmud tarafından yaptırılmıştı.Kentte çıkan yangıların yerini saptamak ve görevlilere hızla haber ulaştırmayı sağlamak için yapılan bu kule,1826’daki yeniçeri ayaklanmasında yakılınca,aynı yere 1828’de bir ahşap kule daha yapıldı.1849’da değişikliğe uğradı ve günümüzdeki biçimini aldı.Kulede gece gündüz kentti gözetlemekle görevlendirilmiş nöbetçiler bulunurdu.Köşklü adı verilen bu nöbetçiler İstanbul’un her hangi bir semtinde yangın çıktığını görünce işaretlerle o dönemin itfayecileri olan tulumbacılara haber verirlerdi.Gündüz çıkan yangınlar semtine göre belirli işaretlerle bildirilirdi.Eğer yangın kentin karşı (Üsküdar yakası) ise icadiye tepesindeki nöbetçiye bayrakla işaret verilirdi.Yangın Beyoğlu yakasında ise iki tarafa birer sepet,Eminönü(Surlarla çevrili olan eski kentin tümü) yakasındaysa ikişer sepet asılırdı.Geceleri ise maytapla işaret verilerek uyarıda bulunulurdu.2. Abdülhamit zamanında yangın önce saraya telgrafla bildirilir,padişahtan irade (buyrultu) çıkınca kuleden icadiye’ye işaret verilirdi.Buradan atılan topla da yangın bütün kentte duyrulurdu.Yangını gören nöbetçi gözetleme görevlisi ağa bir çocuğun oldu diye kule ağasına haber verirdi.Ağanın kız mı oğlan mı? sorusuna kız yanıtı verilirse yangının Beyoğlu,oğlan yanıtı verilirse Eminönü yakasında olduğu anlaşılırdı.85 metre yüksekliğindeki Beyazıt Kulesine 180 basamakla çıkılır.Yapımında kesme taş kullanılmıştır.Dört köşe bir taban üstünde yuvarlık bir sütun halinde yükselmektedir.Günümüzde de yangın gözetleme ve hava gözlem kulesi olarak kullanılan bu tarihsel yapı kentti simgeleyen yapılardan biridir.Bir gün sonrasının hava tahmini geceleri kulenin tepesinde yanan değişik renkteki ışıklarla belirtilir.Buna göre kırmızı ışık karlı havayı,yeşil,yağmurlu mavi,güneşli ve açık,sarı ise sisli havayı gösterir.